De lezingen van de zesde Zondag vertellen ons over de Heere Jezus, glorie zij aan Hem, de Koning, de Overwinnaar, het Hoofd van het lichaam.

Nadat Hij het heilsplan had voltooid door in lichaam op te stijgen naar de hemel, werd de overwinning van de kerk in Hem en door Hem openbaard. De kerk heeft een blijvende overwinning zolang de Zoon haar Hoofd, Leider en eerste Bisschop is.

De heilige kerk is met Christus aan de rechterhand van de Vader geworden: de kerk is waardig geworden om deel te hebben aan Christus’ rijkdom, gaven en Zijn goddelijke gerechtigheid. De kerk werd geopenbaard als het lichaam van Christus; Christus steeg met Zijn menselijke lichaam, met de kerk, Zijn lichaam, op naar de Vader om een glorieuze kerk te worden, zonder vlek of rimpel of iets dergelijks, maar dat zij heilig en onberispelijk zou zijn.

De psalmen drukken deze gaven uit in psalmen (146, 147); dit zijn de psalmen van lof en verheffing omdat de hemelvaart van Christus met Zijn lichaam naar de hemel en de openbaring van de kerk, Zijn lichaam, en de zending van de Heilige Geest de bron van de permanente vreugde voor de kerk zijn.

 

Vespers psalm

De vespers psalm begint met een lofprijzing van de Zoon die voor altijd regeert (met Zijn hemelvaart met Zijn lichaam). “Halleluja! Mijn ziel, loof de HEERE. Ik zal de HEERE loven in mijn leven, ik zal voor mijn God psalmen zingen zolang ik er nog ben. De HEERE zal voor eeuwig regeren-“(Psalm 146: 1,2,10)

Matins psalm

In de Matins psalm gaat het over de lofprijzing van de Zoon die Zijn verstoten kerk en zonen verzamelt, “Halleluja! Het is immers goed om voor onze God psalmen te zingen, want dat is lieflijk. Hem past een lofzang! De HEERE bouwt Jeruzalem weer op, Hij verzamelt Israëls verdrevenen.” (Psalm 147: 1-2)

Liturgie psalm

In de liturgie psalm gaat het over de lofprijzing van de Zoon voor het blazen van Zijn Heilige Geest over de kerk. “Jeruzalem, roem de HEERE, Sion, loof uw God. Hij zendt Zijn woord en doet dat alles smelten, Hij doet Zijn wind waaien, de wateren stromen.” (Psalm 147: 12,18)

De Vespers Evangelie

In de Vespers Evangelie wordt getoond dat de Zoon aan de rechterhand van de Vader het mystery is van de permanente overwinning van de kerk over Satan.

Dit is de openbaring van de Heilige Geest aan de profeten. “Want David zelf heeft door de Heilige Geest gezegd: De Heere heeft gezegd tegen mijn Heere: Zit aan Mijn rechterhand, totdat Ik Uw vijanden neergelegd heb als een voetbank voor Uw voeten.” (Markus 12:36)

De Evangelie verklaart ook dat de ruggengraat van de kerk; het lichaam van Christus, liefde is (zoals Fr Beshoy Kamel heeft gezegd).

God liefhebben met heel je hart.

Je naaste liefhebben zoals jezelf. “En u zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand en met heel uw kracht. Dit is het eerste gebod. En het tweede, hieraan gelijk, is dit: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Er is geen ander gebod groter dan deze.” (Markus 12:30-31)

Matins Evangelie

Wat betreft de Matins Evangelie, het vertelt ons over de van de Zoon aan de leden van Zijn lichaam ter wille van de glorie van de Vader. “Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie in Mij gelooft, zal de werken die Ik doe, ook doen, en hij zal grotere doen dan deze, want Ik ga heen naar Mijn Vader. En wat u ook zult vragen in Mijn Naam, dat zal Ik doen, opdat de Vader in de Zoon verheerlijkt zal worden.’’. (Joh. 14:12-13)

Paulinische Brief

In de Paulinische Brief vertelt het ons over de Vader die ons de overwinning geeft door Zijn Zoon, Jezus Christus, ’’Maar God zij dank, Die ons de overwinning geeft door onze Heere Jezus Christus. (1 Kor. 15:57)

Het gaat ook over de gemeenschap van het geven in de kerk als een teken van één lichaam.

“Wat nu de inzameling voor de heiligen betreft, moet u het net zo doen als ik het aan de gemeenten in Galatië opgedragen heb: Op elke eerste dag van de week moet ieder van u bij zichzelf iets opzijleggen om op te sparen wat in zijn vermogen is, opdat de inzamelingen niet pas dan gehouden worden, wanneer ik gekomen ben. En wanneer ik bij u gekomen ben, zal ik hen die u daarvoor geschikt acht, met brieven sturen om uw gave naar Jeruzalem over te brengen.’’ (1 Kor. 16:1-3)

De Paulinische Brief eindigt met het verlangen van St. Paulus om Pinksteren bij te wonen. “Want ik wil u nu niet slechts op doorreis zien, maar hoop enige tijd bij u te blijven, als de Heere het toestaat. Ik zal echter tot Pinksteren in Efeze blijven.’’ (1 Kor. 16:7-8)

Katholieke Brief

In de Katholieke Brief gaat et over de overwinning met Gods kracht en het geloof van de kerk, de noodzaak van het bestaan van beproevingen om hun geloof te bevestigen en te testen met het vuur van beproevingen. “U wordt immers door de kracht van God bewaakt door het geloof tot de zaligheid, die gereedligt om geopenbaard te worden in de laatste tijd. Daarin verheugt u zich, ook al wordt u nu voor een korte tijd – als het nodig is – bedroefd door allerlei verzoekingen, opdat de beproeving van uw geloof – die van groter waarde is dan die van goud, dat vergaat en door het vuur beproefd wordt – mag blijken te zijn tot lof en eer en heerlijkheid, bij de openbaring van Jezus Christus.’’ (1 Petr. 1:5-7)

Het gaat ook over de zending van de Heilige Geest uit de hemel. ’’Aan hen werd geopenbaard dat zij niet zichzelf, maar ons dienden in de dingen die u nu verkondigd zijn door hen die u het Evangelie verkondigd hebben door de Heilige Geest, Die vanuit de hemel gezonden is; dingen, waarin de engelen begerig zijn zich te verdiepen.” (1 Petr. 1:12)

Praxis

In de Praxis vertelt het ons over de openbaring van de kracht van het leven en de overwinning over de dood door de aanwezigheid van het Hoofd van het lichaam in het midden van de kerk; Zijn lichaam in de Heilige Communie. ’’ Handelingen 20:7 En op de eerste dag van de week, toen de discipelen bijeengekomen waren om brood te breken, sprak Paulus hen toe, omdat hij de volgende dag wilde vertrekken; en hij liet zijn toespraak voortduren tot middernacht. En er waren veel lampen in de bovenzaal waar zij bijeenwaren.

En een zekere jongeman, van wie de naam Eutychus was, zat in het venster en werd door een diepe slaap overmand, doordat Paulus zo lang sprak. Hij viel, door de slaap overmand, van de derde verdieping naar beneden en werd dood opgetild. Maar Paulus ging naar beneden, wierp zich op hem, sloeg zijn armen om hem heen en zei: Maak geen misbaar, want zijn ziel is in hem. En nadat hij weer naar boven gegaan was, brood gebroken en iets genuttigd had, en hij lang, tot het aanbreken van de dag toe, met hen gesproken had, vertrok hij zo. En zij brachten de jongen levend mee en werden bovenmate vertroost. (Hand 20:7-12)

De Praxis eindigt met het verlangen van St. Paulus om Pinksteren bij te wonen. ” Want Paulus had zich voorgenomen Efeze voorbij te varen om geen tijd in Asia te hoeven doorbrengen, want hij haastte zich om, als het mogelijk voor hem was, op de Pinksterdag in Jeruzalem te zijn.” (Hand.  20:16)

De liturgie Evangelie

Wat betreft de liturgie Evangelie, het vertelt ons over de relatie van de kerk met de Vader in de Zoon en door Hem.

“En op die dag zult u Mij niets vragen. Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Alles wat u de Vader zult bidden in Mijn Naam, zal Hij u geven. Tot nu toe hebt u niets gebeden in Mijn Naam; bid, en u zult ontvangen, opdat uw blijdschap volkomen zal worden.” (Joh 16:23-24)

De Evangelie eindigt met het mysterie van de overwinning van de kerk in elke generatie; de Zoon is haar leider en haar Hoofd. ’’Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat u in Mij vrede zult hebben. In de wereld zult u verdrukking hebben, maar heb goede moed: Ik heb de wereld overwonnen.” (Joh. 16:33)

   De samenvatting van de uitleg

De weg naar de Vader

De hemelvaart van Christus met het lichaam naar de hemel en de openbaring van de kerk, Zijn lichaam, en Zijn zending van de Heilige Geest zijn de permanente bron van vreugde voor de kerk. (de psalmen van Vespers, Matins en liturgie)

De Zoon aan de rechterhand van de Vader is het mysterie van de permanente overwinning van de kerk over Satan en dit is de openbaring van de Heilige Geest aan de profeten.

 (De Vespers Evangelie)

Liefde is de ruggengraat van de kerk. (De Vespers Evangelie)

De gaven van de Zoon- de Koning- aan de kerk; Zijn lichaam zijn ten behoeve van de Vader. (Matins Evangelie)

De vader geeft ons de overwinning door zijn Zoon en de gemeenschap van geven in de kerk, wat het teken is van hetzelfde lichaam. (Paulinische Brief)

Overwinning komt met de kracht van God, het geloof van de kerk en de onvermijdelijkheid van de beproevingen voor het bevestigen van het geloof.

(Katholieke Brief)

De zending van de Heilige Geest vanuit de hemel.                                  (Katholieke Brief)

De openbaring van de kracht van leven en overwinning over de dood in de kerk en in de Heilige Communie.                                                                                                                                                 (Praxis)

Het verlangen van St.Paulus om Pinksteren bij te wonen als een levendige gemeenschap met de moeder kerk.                                                                                                                                       (Paulinische Brief en Praxis)

De relatie van de kerk met de Vader wordt bereikt door de Zoon. De Zoon is het mysterie van de permanente overwinning van de kerk.                                                                          (De liturgie Evangelie)

 

Commentaar van de Kerkvaders op Johannes 14:1-11

14:1a Rust voor onrustige harten

Geloof sterker dan wat dan ook Chrysostomus:

Hij toont de kracht van de Godheid in Hem door hun innerlijke gevoelens te herkennen wanneer Hij zegt: “Laat uw hart niet verontrust worden.” “Geloof in God, geloof ook in Mij.” Geloof in Mij en in de Vader die Mij heeft verwekt, is krachtiger dan wat ook dat over jullie komt. Het zal niet toestaan dat enig kwaad tegen jullie zegeviert. (Homilieën over het Evangelie van Johannes 73.1).

Geloof als een wapen Cyril van Alexandrië:

Hier maakt Jezus van iemand die zojuist nog bang was een bekwaam soldaat. Terwijl de discipelen worstelen met angstgevoelens, beveelt Hij hen zich vast te klampen aan de intense kracht van het geloof. Geloof is een wapen waarvan het lemmet sterk en breed is; het verdrijft alle lafheid die kan ontstaan door de verwachting van aanstaand lijden en maakt de pijlen van kwaaddoeners volkomen nutteloos, en hun verleidingen volkomen vruchteloos. (Commentaar op het Evangelie van Johannes 9).

14:2 Veel kamers in het huis van de Vader

Beter leven door opstanding Tertullianus:

Omdat ons vlees door lijden uiteenvalt, zal ons een thuis in de hemel worden geboden. Omdat hij het vlees een ‘huis’ noemde, wilde hij deze term elegant gebruiken in zijn vergelijking van de ultieme beloning, en beloofde hetzelfde ‘huis’ dat door lijden uiteenvalt een beter huis door de opstanding, net zoals de Heer ons ook vele woningen belooft zoals die van een huis in het huis van Zijn Vader. (Over de Opstanding van het Vlees 41.1, 3).

Overvloedige woningen Gregorius van Nazianzus:

Zijn er veel woningen in het huis van God, zoals je hebt gehoord, of slechts één? Natuurlijk zul je toegeven dat er vele zijn, en niet slechts één. Zullen ze allemaal gevuld worden, of slechts enkele, en andere niet, zodat sommige leeg blijven en tevergeefs zijn voorbereid? Natuurlijk zullen ze allemaal gevuld worden, want niets wat door God is gedaan is tevergeefs. (Tegen de Eunomiërs, Theologische Oration 1(27).8).

14:3 Jezus bereidt een plaats voor ons bij Hem

De woningen zijn al voorbereid Cyril van Alexandrië:

Als er niet veel woningen in het huis van God de Vader waren, zou Hij hebben gezegd dat Hij voor hen uitging om van tevoren de huizen van de heiligen voor te bereiden. Maar omdat Hij al wist dat er al veel huizen volledig voorbereid waren en wachtten op de aankomst van hen die God liefhebben, zegt Hij dat Hij zal vertrekken, maar niet voor dit doel. In plaats daarvan vertrekt Hij om de weg naar de woningen boven te beveiligen, om een veilige doorgang voor jullie voor te bereiden en om de paden die voorheen onbegaanbaar waren te effenen. In vroeger tijden was de hemel volkomen ontoegankelijk voor stervelingen, en nog geen enkel vlees had ooit dat zuivere en volkomen heilige rijk van de engelen betreden. Maar Christus was de eerste die voor ons de middelen tot toegang heiligde en toestond dat het vlees een ingang naar de hemel vond. Hij deed dit door Zichzelf als een offer aan God de Vader te presenteren, de “eerstelingen van hen die ontslapen zijn” (1 Kor. 15:20) en die in het graf liggen, en door Zichzelf als de eerste mens te presenteren die ooit in de hemel verscheen… (Commentaar op het Evangelie van Johannes 9).

Hij vertrekt om geloof uit te lokken Augustinus:

Maar waarom is Hij weggegaan om het voor te bereiden, als wij het zijn die Hij voorbereidt? Als Hij ons verlaat, hoe kan Hij ons dan voorbereiden? De betekenis is dat, opdat die woningen voorbereid kunnen worden, de rechtvaardigen door geloof moeten leven… en als je ziet, is er geen geloof. … Laat Christus dan weggaan zodat Hij niet gezien wordt. Laat Hem verborgen blijven opdat het geloof beoefend kan worden. Dan wordt een plaats voorbereid als je door geloof leeft. Laat het verlangen naar de gewenste plaats zelf bezit nemen van jou. Het verlangen van liefde is de voorbereiding van de woning. Op deze manier, Heer, bereid wat U voorbereidt. Want U bereidt ons voor Uzelf en Uzelf voor ons, in zoverre U een plaats voor Uzelf in ons en voor ons in U voorbereidt. Want U hebt gezegd: “Blijf in Mij, en Ik in jullie.” (Johannes 15:4) Naar mate ieder deel heeft aan U, sommigen minder, sommigen meer, zal er diversiteit in verdiensten zijn. De veelheid van woningen zal passen bij de veelheid aan ongelijkheden onder haar bewoners. Maar allemaal zullen zij eeuwig leven en eindeloos gezegend zijn. (Tractaten op het Evangelie van Johannes 68.3).