De Tweede Zondag van de Grote Vasten

Het hoofdthema in alle lezingen

Deze zondag verkondigt de overwinning van de Zoon van God, de Geïncarneerde Logos (het vlees geworden Woord) , tegen de duivel, terwijl Hij ons in Zijn eigen Lichaam droeg, net zoals St. Athanasius de Apostolische uitlegde in zijn woorden: ‘de overwinning was en werd voor ons in Hem.’ Zo kunnen we samen met St. Paulus zeggen: ‘Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem Die ons heeft liefgehad. ‘ Romeinen 8:37

, omdat de overwinning door de Heer aan de kerk werd gegeven, d.w.z. het Lichaam van Christus. De kerk wordt of is overwinnend zolang ze leeft volgens haar Hoofd, de Leider en de Hogepriester, die Christus Jezus is: ‘En God zij dank, Die ons in Christus altijd doet triomferen en door ons de geur van Zijn kennis op iedere plaats openbaar maakt. ‘ 2 Korinthe 2:14

Het thema van de lezingen van vandaag is dus overwinning: overwinning van de Zoon van God, de overwinning van de heilige kerk en de overwinning van elke christen die leeft in gemeenschap met de Drie-eenheid. Als zodanig tonen de lezingen van de psalmen (in de metten, vespers en de liturgie) de verbinding tussen overwinning enerzijds en anderzijds berouw, vergeving van zonden, vrij zijn van zijn macht, de voortdurende behoefte aan berouw, toevlucht nemen in de Zoon, verlicht worden door het licht van Zijn aangezicht, vasthouden aan de schaduw van Zijn vleugels – wat het kruis is – om vrij te zijn van zonde en om zich te verheugen in en te leven in de verlossing.

Bovendien tonen de lezingen van de Paulinische brief, de katholieke brief en de praxis de relatie tussen overwinning en de kerk. De eenheid van de kerk is het geheim van haar overwinning, niet vanwege de eenheid op zichzelf, maar omdat de eenheid van de kerk in Christus de belangrijkste deur is naar de openbaring van de Drie-eenheid in haar (de kerk) en de belangrijkste ingang voor volledige overwinning.

De drie brieven verduidelijken het belang van één geest, het opbouwen van alle leden, het verdragen van elkaar en het beschermen van elkaars zwakheden, zoals te zien is in de Paulinische brief.

De katholieke brief spreekt over de pure liefde voor iedereen, de afwezigheid van partijdigheid en de rijkdom van de leden in geloof in plaats van in goud of zilver. De Praxis illustreert de gedachte van één geest en het gevaar van specifieke meningen of gedachten in de kerk die niet in lijn zijn met de meningen van de (kerk)vaders.

De evangeliën tonen ons de Man van het Nieuwe Testament, dat wil zeggen de Heer Jezus Christus – aan wie alle glorie zij – en het pad dat Hij voor de mensheid heeft geïllustreerd, door Zijn leven, d.w.z. door Zijn vasten, Zijn lijden, Zijn kruis en Zijn opstanding.

In het Vespers Evangelie vinden we de gave van de Man in het Nieuwe Testament in Christus, terwijl we in het Metten Evangelie de verantwoordelijkheid van de Man in het Nieuwe Testament zien. In het Liturgie Evangelie ontdekken we de overwinning van de Man op de duivel, wat het pad, het curriculum en de gave is die Christus – aan wie alle glorie zij – ons gratis heeft gegeven, aan iedereen die in Hem verblijft.

Daarom is de overwinning, die de lezingen van vandaag onthullen, in Christus Zelf, de Zoon des Mensen en het Hoofd van de kerk. Elk lid leeft in overwinning door voortdurende bekering en de kerk leeft in overwinning door haar eenheid in één wezen.

Vespers & Metten

In de Vespers Psalm voelt de ziel het gewicht van haar zonden en vraagt ​​God om Zijn gezicht van haar zonden af ​​te wenden: ‘Verberg Uw aangezicht voor mijn zonden; delg al mijn ongerechtigheden uit. ‘ Psalm 51:11

Het is echter opmerkelijk dat in de Liturgie Psalm de ziel in feite het aangezicht van God verlangt en Hem wil zien: ‘Mijn hart zegt tegen U wat U Zelf zegt : Zoek Mijn aangezicht. Ik zóek Uw aangezicht, HEERE , verberg Uw aangezicht niet voor mij. Wijs Uw dienaar niet af in toorn, U bent mijn hulp geweest; laat mij niet in de steek en verlaat mij niet, o God van mijn heil. ‘ Psalm 27:8-9

De Mettenpsalm onthult het mysterie van verandering van de angst om Zijn gezicht te zien in de Vesperspsalm, naar het oprecht zoeken om Zijn gezicht te zien in de Liturgiepsalm; namelijk de handeling van de geest die de kracht en het mysterie van het kruis van Christus binnengaat – aan wie alle glorie zij – wat volledig verandert hoe de mensheid over God denkt: ‘Wees mij genadig, o God, wees mij genadig, want mijn ziel heeft tot U de toevlucht genomen; ik neem mijn toevlucht onder de schaduw van Uw vleugels, totdat de rampen voorbij zijn gegaan. ‘ Psalm 57:2

De “vleugels” hier in de Psalm zijn het kruis en het is het kruis dat de rijkdom en heelheid van de goddelijke liefde voor de mensheid die zwak en gevallen is, heeft verklaard. Het is het kruis dat de mens in staat heeft gesteld om God te zien als een Vader, als liefde, als vergeving, als glorie, als vrijheid en als tedere barmhartigheden.

Als we teruggaan naar het Vespers Evangelie, zullen we de gaven van Zijn overwinning voor ons zien, evenals zijn kracht tegen de wereldse ‘beesten’ en hun macht. We zien ook de bijdrage van het hemelse en de prediking van het koninkrijk: “En Hij was bij de wilde dieren; en de engelen dienden Hem. Nu, nadat Johannes in de gevangenis was gezet, kwam Jezus naar Galilea, predikende het evangelie van het koninkrijk van God.” (Marcus 1: 13-14) Het evangelie van de Metten beeldt voor ons het pad en de middelen van overwinning in Christus uit, namelijk vervuld zijn met de Heilige Geest, vasten en leven door Zijn heilige woord, waarbij het laatste de ‘adem van God’ is. “Toen keerde Jezus, vervuld met de Heilige Geest, terug van de Jordaan … En in die dagen at Hij niets … Maar Jezus antwoordde hem, zeggende: ‘Er staat geschreven …’ … En Jezus antwoordde en zeide tot hem: ‘… Want er staat geschreven’” (Lucas 4: 1, 2, 4, 8)

De brieven

De Paulinische brief onthult de overwinnende kerk in Christus; de kerk van vrede en van één geest die alle leden opbouwt, de zwakheden van de zwakken draagt, elkaar als leden accepteert en vermijdt struikelblokken voor elkaar te zijn: ‘Laten wij dus najagen wat de vrede en de onderlinge opbouw bevordert . ‘ Romeinen 14:19

. … ‘Maar wij die sterk zijn, zijn verplicht de zwakheden van hen die niet sterk zijn te dragen, en niet onszelf te behagen. Want ook Christus heeft niet Zichzelf behaagd, maar zoals geschreven staat: Al de smaad van hen die U smaden, is op Mij gevallen. En de God van de volharding en van de vertroosting moge u geven onderling eensgezind te zijn in overeenstemming met Christus Jezus, opdat u eensgezind, met één mond, de God en Vader van onze Heere Jezus Christus verheerlijkt. ‘ Romeinen 15:1,3,5-6

Omgekeerd waarschuwt de Katholieke Brief tegen de obstakels van de overwinning van de kerk, en de reden voor haar zwakheid. Deze zijn, de afwezigheid van genade, een zwakke liefde en de verspreiding van partijdigheid ten opzichte van de rijken: ‘Mijn broeders, heb het geloof in onze Heere Jezus Christus, de Heere der heerlijkheid, zonder aanzien des persoons. en u zou hoog opzien tegen hem die de sierlijke kleding draagt, en tegen hem zeggen: Gaat u hier zitten op een mooie plaats, en u zou tegen de arme zeggen: Gaat u daar maar staan, of: Ga hier zitten bij mijn voetbank, Als u echter de koninklijke wet volbrengt, volgens de Schrift: U zult uw naaste liefhebben als uzelf, dan handelt u goed. Want onbarmhartig zal het oordeel zijn over hem die geen barmhartigheid heeft bewezen. En de barmhartigheid triomfeert over het oordeel. ‘ Jakobus 2:1,3,8,13

De lezing laat ook zien dat degenen in de kerk die triomfantelijk zijn, de armste leden van de kerk kunnen zijn en dat degenen die vervolgd worden, de rijkste kinderen van de kerk kunnen zijn: ‘ Luister, mijn geliefde broeders, heeft God de armen van deze wereld niet uitverkoren om rijk te zijn in het geloof, en erfgenamen te zijn van het Koninkrijk, dat Hij beloofd heeft aan hen die Hem liefhebben? U hebt daarentegen de arme schandelijk behandeld. Zijn het niet de rijken die u overweldigen en slepen juist zij u niet naar de rechtbank? ‘

Jakobus 2:5-6

Wat de Praxis betreft, verkondigt het de glorie van Zijn overwinning in Zijn kerk en Zijn trouwe dienaren in het voortdurende getuigenis voor Christus in alle tijden en in alle omstandigheden, ondanks alle obstakels en vervolgingen. De lezing laat ook het gevaar zien dat de gelovigen ver verwijderd zijn van de gedachte van God (d.w.z. het ware christelijke dogma) en ver verwijderd zijn van de opvolging van de traditie door de heiligen en (kerk)vaders: ‘En toen hij dat gezegd had, ontstond er onenigheid tussen de Farizeeën en de Sadduceeën, en de menigte raakte verdeeld. En toen er grote onenigheid ontstond, gaf de overste, die bevreesd was dat Paulus door hen verscheurd zou worden, bevel dat zijn soldaten naar beneden moesten gaan om Paulus uit hun midden weg te rukken en naar de kazerne te brengen. En de volgende nacht stond de Heere bij hem en zei: Heb goede moed, Paulus, want zoals u in Jeruzalem van Mijn zaak getuigd hebt, zo moet u ook in Rome getuigen. ‘ Handelingen 23:7,10-11

Het Liturgie Evangelie

Het liturgie evangelie eindigt met het spreken over de drie verleidingen waaraan de mens door de duivel kan worden blootgesteld.

1.  De eerste verleiding is die van de vraatzucht: ‘En de verzoeker kwam bij Hem en zei: Als U Gods Zoon bent, zeg dan dat deze stenen broden worden. Maar Hij antwoordde en zei: Er staat geschreven: De mens zal niet van brood alleen leven, maar van elk woord dat uit de mond van God komt. ‘ Mattheüs 4:3-4

   Deze verleiding werd aangestipt in de lezingen van vandaag in de Paulinische brief met betrekking tot onze relatie met de anderen: ‘Breek niet om wat u eet het werk van God af. Alle dingen zijn wel rein, maar het is zondig voor hem die door wat hij eet aanstoot geeft. Het is goed geen vlees te eten, geen wijn te drinken en niets te doen waaraan uw broeder aanstoot neemt, waarover hij struikelt of waarin hij zwak is. ‘ Romeinen 14:20-21

2. De tweede verleiding is die van ijdelheid (of geestelijke trots): ‘en hij zei tegen Hem: Als U de Zoon van God bent, werp Uzelf dan naar beneden, want er staat geschreven dat Hij Zijn engelen voor U bevel zal geven, en dat zij U op de handen zullen dragen, opdat U Uw voet niet misschien aan een steen stoot. ‘ Mattheüs 4:6

   Deze verleiding werd waargenomen in de Praxis tijdens het dispuut tussen de Sadduceeën en Farizeeën en toen de hogepriester boos was op St. Paulus, en jaloers en afgunstig op hem was: ‘En Paulus zei, terwijl hij de ogen op de Raad gevestigd hield: Mannenbroeders, ik heb voor God met een volkomen zuiver geweten gewandeld tot op deze dag. Maar de hogepriester Ananias beval hen die bij hem stonden hem op de mond te slaan. ‘ Handelingen 23:1-2

3. De derde verleiding is die van hebzucht (of het gierige verlangen om rijkdom en een verheerlijkt leven te verwerven): ‘Opnieuw nam de duivel Hem mee, nu naar een zeer hoge berg, en hij liet Hem al de koninkrijken van de wereld zien, met hun heerlijkheid, ‘ Mattheüs 4:8

   Deze verleiding werd genoemd in de Katholieke Brief, in de manier waarop de kerkleden kijken naar degenen die versierd zijn met goud en zilver en verheerlijkt worden door de wereld, terwijl ze zichzelf hoog achten in vergelijking met de armen: ‘Want als in uw samenkomst een man zou binnenkomen met een gouden ring aan zijn vinger, in sierlijke kleding, en er kwam ook een arme man in haveloze kleding, en u zou hoog opzien tegen hem die de sierlijke kleding draagt, en tegen hem zeggen: Gaat u hier zitten op een mooie plaats, en u zou tegen de arme zeggen: Gaat u daar maar staan, of: Ga hier zitten bij mijn voetbank, ‘ Jakobus 2:2-3

Vandaar dat deze drie verleidingen, in de evangeliën van de Metten en de Liturgie, waaraan de mens wordt blootgesteld, ook worden genoemd in de Paulusbrief, de Katholieke Brief en de Praxis, met betrekking tot onze relatie met de anderen als leden van één lichaam.

Ten slotte is de Zoon van God in de drie verleidingen:

1. Degene die onze verlangens bevredigt en onze steun is voor onze behoeften. ‘Maar Hij antwoordde en zei: Er staat geschreven: De mens zal niet van brood alleen leven, maar van elk woord dat uit de mond van God komt.’ Mattheüs 4:4

2. Het icoon van onze nederigheid en degene die onze voeten wast ‘Toen nam de duivel Hem mee naar de heilige stad en zette Hem op het hoogste gedeelte van de tempel, en hij zei tegen Hem: Als U de Zoon van God bent, werp Uzelf dan naar beneden, want er staat geschreven dat Hij Zijn engelen voor U bevel zal geven, en dat zij U op de handen zullen dragen, opdat U Uw voet niet misschien aan een steen stoot. ‘ Mattheüs 4:5-6
3. Onze innerlijke hemel en verzegelde paradijs. ‘Opnieuw nam de duivel Hem mee, nu naar een zeer hoge berg, en hij liet Hem al de koninkrijken van de wereld zien, met hun heerlijkheid, en zei tegen Hem: Dit alles zal ik U geven, als U knielt en mij aanbidt. ‘ Mattheüs 4:8-9