De Tweede Zondag van de Gezegende Maand Hathor

Het thema van deze zondag is de vruchten van de Geest in ons leven. Want zoals de eerste zondag de manifestatie van de Heilige Geest over onze harten en kerken toonde, zo toont de tweede zondag Zijn werking en vruchten in ons.  

De psalmen spreken over Gods werken om de aarde overvloedig te voeden (Vesper Psalm), haar vruchtbaar te maken (Ochtend Psalm), en het tonen van de vruchten daarvan in alle bomen (Psalm van de Liturgie).  

De Vesper Psalm verkondigt Gods werken die hun vruchten in ons leven voortbrengen:  

“Hij bevochtigt de bergen vanuit Zijn hemelzalen, de aarde wordt verzadigd door de vrucht van Uw werken. Hij doet het gras groeien voor de dieren, het gewas ten dienste van de mens.” Zo geeft priester Antonius Fekri aan dat [de bergen de heiligen symboliseren; degenen die van God hun water en volheid van de Heilige Geest ontvangen.] (Commentaar op de Psalm – Priester Antonius Fekri).  

De ochtendpsalm toont ons vruchtbare land:  

“De aarde heeft haar opbrengst gegeven; God, onze God, zegent ons.” 

Wat betreft de psalm van de Liturgie, die toont de overvloed van de vruchten van onze bomen:  

“De bomen van de HEERE worden verzadigd, de ceders van de Libanon, die Hij geplant heeft.”

Hier zien we dat de psalmteksten van zowel de Ochtend als de Liturgie hetzelfde onderwerp hebben.

Daarom onthult het Vesper Evangelie de glorie van de natuur, en de schoonheid waarin alle bloemen en kruiden zo worden bekleed door God, als teken van de glorie die Hij over onze natuur uitstort:  

‘En wat bent u bezorgd over de kleding? Kijk naar de lelies in het veld, hoe ze groeien; ze werken niet en spinnen niet; en Ik zeg u dat zelfs Salomo in al zijn heerlijkheid niet gekleed ging als één van deze. Als God nu het gras op het veld, dat er vandaag is en morgen in de oven geworpen wordt, zo bekleedt, zal Hij u niet veel meer kleden, kleingelovigen?’

De Lezingen onthullen echter de reactie van de landen en zelfs de harten van de mensen op de wateren van de Geest (Paulinische brief), het verschil tussen de vruchten van de Geest en de werken van de ziel (Katholieke Brief), en de rijkdom van de velden van prediking, door de leer van de apostelen (Praxis).  

De Paulusbrief spreekt over de regens en wateren van de Geest, die hun vruchten voortbrengen bij de gelovigen, in tegenstelling tot degenen die ongehoorzaam of tegenstanders zijn:  

“Want de aarde die de regen indrinkt, die er dikwijls op valt, en die nuttig gewas voortbrengt voor hen door wie hij ook bewerkt wordt, ontvangt zegen van God. Maar de aarde die dorens en distels voortbrengt, is verwerpelijk en de vervloeking nabij… Want God is niet onrechtvaardig dat Hij uw werk zou vergeten en de liefdevolle inspanning die u Zijn Naam bewezen hebt, doordat u de heiligen gediend hebt en nog dient.”

De Katholieke Brief vertelt echter over het verschil tussen vruchten: de ene soort is degenen die in de Geest wandelen; maar de andere zijn diegene die aan hun eigen zielen voldoen; degenen die niet geestelijk zijn:  

“Zij zijn het die morren, die klagen over hun lot, die naar hun eigen begeerten wandelen. Hun mond spreekt hoogdravende woorden, terwijl zij mensen naar de ogen zien ter wille van voordeel… Zij zijn het die scheuringen veroorzaken, natuurlijke mensen, die de Geest niet hebben. Maar u, geliefden, bouw uzelf op in uw allerheiligst geloof en bid in de Heilige Geest, bewaar uzelf in de liefde van God en verwacht de barmhartigheid van onze Heere Jezus Christus, tot het eeuwige leven.”

Intussen wijst de Praxis op de vruchten van de Geest in bediening en prediking, door de rijkdom van de velden in de leer van Christus, aan wie de glorie is:  

“En toen zij hen er gebracht hadden, leidden zij hen voor de Raad. En de hogepriester vroeg hun: Hebben wij u niet ten strengste bevolen dat u in deze Naam niet zou onderwijzen? En zie, u hebt met deze leer van u Jeruzalem vervuld… Maar Petrus en de apostelen antwoordden en zeiden: Men moet aan God meer gehoorzaam zijn dan aan mensen.”

Dan, en tot besluit, toont het Evangelie van de Liturgie de verscheidenheid van de vruchten van de Geest, en het verschil van hun graden binnen de mensheid, en hoe God beschouwt dat zij allen goed zijn, hoe vruchtbaar zij ook mogen zijn:  

“En weer een ander deel viel in de goede aarde en gaf vrucht, het ene honderd-, het andere zestig-, en een ander dertigvoudig.”